23 Ocak 2013 Çarşamba

Bugünlerde...

Şimdi dizlerimde uykunun en tatlı anındasın. Nasılda tatlıdır annenin dizlerinde uyumak şimdi; ama bunu ancak büyüdüğünde anlayacaksın bitanem.
Şimdilerde okula alışıyorsun; başta çok zor geldiğini biliyorum, evini özlüyorsun, oyuncaklarını özlüyorsun belki de bizi suçladın kendince ama zamanla sende alışacaksın hatta alışıyorsun. Babaanne ben çok küçüğüm ama annem ile babamın bir bildiği vardır demen hele benim ne kadar şanslı bir anne olduğumun göstergesi. Okula başladığın ilk 2-3 gün gitmemek için çok direndin, ağladın ama sonra çabucak şartları kabullendin. Hoşuna gitmeye başladı birşeyler öğrenmek, zaten herşeyi sorgulayan öğrenmek isteyen sen, okuldaki deneylerden sonra daha bir heveslendin sanki... Şimdi tam alıştın derken, hastalandın, okula gitmeyi çok istedim bugün ama gidemedin, üzgünüm. Umarım yarın iyi olursun ve gidersin. Hala inanamıyorum zamanın bu kadar çabuk geçip senin bu kadar büyümene. Zaman bugünlerde öyle çabuk geçiyor ki, ben yetişemez oldum. Seni herşeyden ve herkesten çok seviyorum...