Egehan 22 buçuk aylık oldu ve yaklaşık bir ay sonra 2 yaşında kocaman bir delikanlı olacak...Her gün biraz daha büyüdüğünün biraz daha aklı başında olduğunun farkına varmak ona sarılmak, kokusunu içime çekmek harika birşey...Bazen uyuduğunda yada hasta olduğu ateşlendiği gecelerde başında beklerken onun kıyafetlerini koklamak, onun o güzel yüzünü seyretmek bir ömre bedel...İnsanın anne olması nasıl anlatılır ki...
Hele ki böyle sevecen, paylaşımcı, içli bir çocuk annesi olmak.Yediği şeyi herkesle paylaşması, kimseden çekinmemesi ve karşısındakinin üzüldüğünü görünce hemen sarılıp sırtına vurması....
Bir süredir yazamıyorum, daha doğrusu ne fırsat bulabiliyorum nede Egehan fotoğraf makinasını elinden bırakıyor, fotoğraf makinası yetmedi şimdi benim cep telefonumla evde ne bulursa fotoğrafını çekmeye başladı.En son dün akşam işi iyicene öğrendiğini anlatmak için kendi ayaklarının resmini çekip anne anne bakk!!! ayıkk!!! diyerek bu resmi gösterdi.
Benim akıllı oğlum, ne olacaksın sen ilerde pek bilemiyorum, bir yandan yemek yapmayı çok seven, benimle sürekli yemek yapan, bir yandan her müzikte dans eden özellikle apaçi dansı favorisi, bir yandan matkapla babana yardım eden çekiçle tüm duvarları indiren, bir yandan resim çizen daha neler var nelerde yaz yaz bitmez onun güzellikleri...
En kısa sürede çok güzel anılarla devam edicem...
