Uzun süredir yazmak istediğim bir konu vardı ama fırsat bulupta şuraya iki satır yazamadım.
Belki iyi oldu bilmiyorum çok sinirliydim ve neler yazardım bilmiyorum.
Kaç gündür düşünüyorum da ben hiç hayatıma hak etmediğini düşünmediğim kişileri sokmamıştım.
Benim için önemli olan şeyler belkide, başkaları için önemli değildir...
Benim dostum benim verdiğim sırrı saklar, benim dostum benim onun iyiliği için yaptıklarımı bilir...
Benim ve Aydın ın dostu bizim ne kadar iyi niyetli olduğumuzu ve herkesin mutlu olmasını istediğimizi bilir...
Bizim dostumuz bizim arkamızdan arkadaşlığımızı sorgulamaz, eğer sorgularsa zaten dostumuz olamaz.
Dost dediğin insanı öyle kabul etmektir,yeri gelince görmezden gekmektir ama asla arkasından konuşmak ve onun ağzından saçma sapan yalanlar uydurmak değildir...
Sen artık benim dostluğumu kaybettin, bizi ve sana verdiğimiz desteği kaybettin o kadar.
Ben hiç bir zaman eşimin arkadaşlıklarını sorgulamadım, heleki birde zor günümde yanımda olmuşsa, asla. Çünkü bildim ki o Dostum!
Ama sen bilememişsin, belki bundan sonra daha mutlu olursun, kendi kavramına göre dostluklarınla.
Benim Öyle güzel dostlarım varki, kendim için her dua ettiğimde onlar içinde dua ediyorum, hayatında mutluluğu hak eden ve onun için uğraş veren insanlara.
(Gerçek dostlarım alınmasın bu yazı için lütfen)
Gerçek dostluklara...
Nurgül
