6 Kasım 2009 Cuma

Ne gündü!!!

Sabah Egehan'ın aylık rutin kontrolleri için sabah 9' da çıktık evden, hastane pek bir kalabalıktı.
Herkes' de bir endişe ateş'li çocuklar ve test kuyrukları...
Hiçbiryere dokunmamaya çalışarak ayrıldık hastaneden.Tabi benim kıpır kıpır oğlum 50 gr almış bu ay.
Bu kadar az kilo almış:( Beslenme düzeni herşey normal ama şu durduğu yerde duramamadan kaynaklı sanırım.Sıkı bir beslenme programı verdi doktorumuz 7 günlük sonra yeniden tartılacak...
Sonra biraz gezinti yapalım dedik.Havada güzel mağlum bir daha böyle güzel hava kolay bulunmaz.Biraz Bakırköy' de alışveriş ardından Eminönü'ye geçtik.Otobüste Egehan herkese el salladı, şarkı söyledi,yanındaki dedenin omuzuna vurarak onunla ilgilenmesini söyledi:)
Sonra balıklara baktık, canlı kıpır kıpır aynı Egehan.
Ahh o balıkları alacaktı benim oğlum eline şöyle bi sıkıcaktı onları elinde:) Yüz ifadesi öyleydi yani...
Sonra yemek yiyelim dedik, büyük bir bebek koca bir içecek bardağını devirdi...Egehan hiç umursamaz bağıra bağıra şarkı söylüyor buarada...Herkes bize bakıyor...
Artık eve dönme zamanı...
Bebeğim patates kızartmalarını kaşla göz arasında mideye indirmiş, öyle bütün bütün...
Dönüşte takside süslenmiş püslenmiş annesin üstüne hepsini çıkardı...Bizde yine işte çocuk ne yapıcaksın ifadesi...
Ne yapıcaksın çocuk işte....
Artık eskisi gibi değil Nurcum hayat.....