İşte en sonunda bana benzeyen bir yönünü buldum oğlumun:)
Aynı annesi gibi deli dumrul uyuyor.
Artık sabah saatlerine doğru kendi yatağına sığamayıp bizimkine geçiyor ve bizide aynen yataktan atıp, koca yatağı kaplıyor.
Biz bu durumdan çok şikayetçiyiz ama ne yapalım başa gelen çekilir.
Tabi babamızda; Egehan yatağa gelince bir di iki oldular bana uyku yok! diye yakınır oldu:)
Ne yapalım Baba olmak kolay mı?
