Annecim senin bu sıralar ne kadar çok işin var.Senin hızına yetişemiyoruz tatlım.Ya kaşını patlatıyorsun ya dudağını...Bir bakıyorum yemek masasının üstündesin bir bakıyorum koltuğun tepesinde aşağı atlamak üzeresin.Ne yapıcam nasıl koruyacağım seni bilmiyorum.Çok fazla üstüne düşen seni bunaltan yemek yemeğe zorlayan, pinpirikli bir anne değilim, ama artık endişeleniyorum.Çok gözü karasın.
Birde şu büyümüş de küçülmüş edaların yokmu!
İlla bardaktan içeceksin meyva sularını, illa kendin yiyeceksin meyvalaarını çatalını batırıp.
Şimdi birde kendi kıyafetlerini seçmelerinde başladı, havlunu alıp elimi tutup bici bici diyerek banyoya gitmemiz başka bir güzellik.Annecim sen çok hızlı büyüyüp benim küçük arkadaşım oldun artık.
Seni çok seviyorum bebeğim, gözünün içine bakmak, saçını koklamak, o küçük ayaklarını ısırmak bunlar tarif edilmez harika duygular.Allah anne baba olmayı nasip etmemiş ve çok isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın inşallah.
