Gömbe

Hızlı geçen 10 gün...

Burda zaman nasıl geçiyor hiç anlamıyor insan. Her gün gidicek yeni yerler bulabiliyorsun.Dün Gömbe yaylasına çıktık. Kar şerbeti, kirazlar, oğlak, piyaz,yanık dondurma hepsi birbirinden lezzetliydi.Oğlumla salıncağa bindik, koştuk, eğlendik, yine babamızla fotoğraf çekilmedik:)

Bugün ise Antalya ya doğru yola çıkıcaz ve gezmeye devam edicez...

İki Kitap Tavsiyesi

Tatilde kitap okumaya bayırım, genelde de çok severim ama Egehan dolayısıyla biraz kısıtlanmıştı bu alışkanlığım ama artık büyümeye başladı oğlum ve bana biraz zaman veriyor. Öncelikle Serenad harika bir kitap müthiş sürükleyici arka sayfasını merakla çevirmek için bekleyeceksiniz.

 Bir diğer önerimse  Ayşe Kulin in Veda ve Umut adlı kitaplarının devamı olan Hayat ve Hüzün... Umutta yarım kalan tüm ayrıntıları tamamlıyorsunuz bu kitaplarla... Ve bugün o hayatlara imrenerek bakıyorum. Bu kadar modern ve kültüre önem veren insanlar...Harika doğrusu...

Tatil demek...

Tatilde olmak demek,
huzur demek,
müthiş bir manzara demek,
sabah gözünü uçsuz bucaksız denize açmak demek,
harika yemekler yemek demek,
villanın bahçesindeki deniz manzaralı havuz demek,
sıcak kanlı, insan canlısı, kendini yanlarında yabancı hissetmediğin insanlar demek...

Öyle İşte...

Bazen şarkılar alır götürür sizi, gözlerine bir hüzün, yüreğinize bir ağrı çöker...
Hayat bana hep acımasız davrandı, hep savaş verdim herşey için ama bakıyorumda hep yenilmişim...
Yalnızım yapayalnız...
Bazen haykırmak istiyorum, ama herşey boğazıma düğümleniyor...Babamı özlüyorum, ailemi özlüyorum..
Ama tüm bunları haykıramıyorum, kızıyorum, kırılıyorum ama haykıramıyorum gözyaşlarım hep içime akıyor... Bakıyorum etrafımda dertleşeceğim, içimdekileri akıtacağım kimse yok çünkü ben gururluyum, çünkü ben kibirliyim hep çıkmazlarımda uzak tutarım herkesi kendimden... Ağlamamak için zor tutarım kendimi ama güçlüyüm ya ağlamam...Bazen soruyorum her insan gibi kendime çok mu iyi niyetli davranıyorum, karşımdakiler için çok mu ince düşünüyorum.Herkesi haklı görüyorum ama kendimi haklı bulsamda haykırmıyorum. Hep neyse o üzülmesin, o küçük, o annem , o babam diyerek geçiştiriyorum.

Hala anlam veremediğim çözemediğim sorular... Bizler nasıl bu kadar dağıldık...
Bir insan evlatlarını görmeden nasıl yaşar... Kanını canını görmeden... Ben kimseyi yargılamak istemiyorum herkes kendi hayatını yaşıyor ama bir insan sadece evlatlarının sesini duyarak nasıl yaşar??

Ben çok duygusal oldum bugünlerde...Ama insan bazen arkasında bir güç istiyor.Onu koruyacağını kollayacağını bilen...

Bugün iğde ağaçlarının kokusu çalındı burnuma, aynı bizim eski evin arkasındaki iğde ağacı gibi ! Ne üzülmüştüm o kuruduğunda... Ben herkesi çok sevdim, ama aynı sevgi ve saygıyı göremedim kimseden. Bugün mutsuzmuyum Hayır!!! ama hüzünlümüyüm evet!!!
Arada hüzünlenmez mi insan, istemez mi tüm sevdiklerini bir arada!!!

Çatalca da güzel bir haftasonu

Sevgili dostlarımız Yeşim ve Alper haftasonu bizi misafir ettiler, herşey için öncelikle onlara çok teşekkür ederim.Uzun zaman görüşemesek bile, hep gönlümüz bir, bitmeyen sohbetler ve doyamadan ayrılışlar... İnsan mekanikleşmemeli, bilgisayara bağımlı, telefona tutkun olmamalı...Neyse anlayan anladı...

Uzun süre oldu biliyorum bloga yazmayalı belki bazılarınız artık sıkıldı bıraktı dediler ama inanın öyle değil...Hayat devam ediyor ve bir çok seyde seni bekliyor, sıralamalarda biraz arkalara düştü sadece blog.Ama artık zaman yaratmaya çalışacağım.Tabiki Egehan ın git gide büyümeside, onun bir birey olması ve isteklerde bulunmasıda beni birçok şeyden geri bırakıyor.Biz ne kadar geri kalmak istemesekte kendine ayırdığın zaman kısıtlanıyor.Olsun onun bir gülüşü, bir bakışı yeter.

İlk doğduğunda nasıl bir duygu olduğunu anlamamıştım anneliğin, nasıl bir bağımlılık nasıl bir tutku olduğunu ama Egehanım büyüdükçe konuşmaya başladıkça taaa kalbimin içinde hissettiğim o tarif edilemez duygu belirmeye başladı.

Allahım nasıl bir sevgi bu!!!

Hele o Anne lutfennnn! demen yok mu annecim, nasıl kalbime işliyor ve sen nasıl beni kullanıyorsun.

Senden özür dilerim tekrar blogumuzu bu kadar boşladığım için, ama inan senin için ;) seni çok seviyorum oğlum her anne gibi yürekten taaa derinden...